YAP-MA SAKIN!
Biri beni durdursun, durdursun lütfen!!! Çünkü artık kendi kendime yapamıyorum… Bize hep sahip olmamız öğretildi. Sahip olmamamız gerekenleri öğrenmedik. Her şeyi yapmayı öğrendik. Bazen durmamız gerektiğini öğrenemedik. Her şeyi bilmeyi marifet zannettik. Bilmememiz gereken, bilirsek bizim İçin kötü olacak şeyler de varmış bilemedik. Herkesle ilişki kurarsak çok seviliriz zannettik. Oysa çevremiz kalabalıklaştıkça yalnızlaştık. Bir yerlerde olmanın, para kazanmanın, terfi etmenin başarı olduğunu zannettik. Maalesef zaman zaman çok iyi yerlerde sonu çok kötü olan hayatlar seyrettik. PEKİ NEYDİ YANLIŞ OLAN? Bir ömür boyu çalışıp, çabalayıp mal, mülk sahibi olan insanların arkasından varislerinin büyük kavgalarına, Çok çalışkan insanların çevresindekilerin ne kadar da tembelleştiğine şahit olduk. En yakın arkadaşını arkasından vuran insanlar, Kalabalıklar içinde, kendini var etmeye çalıştıkça, yok olan insanlar gördük. Kariyerinin zirvesinden köprünün dibine inen hayatlara şaşırdı