Ayşe’nin Baharı: Her Çiçek Bir Hazırlık
Bahar
aylarında, meyve ağaçlarında açan her çiçek bir meyvenin ön hazırlığıdır
aslında.
Olması
gerektiği gibi…
Ayşe
de kendi hayatında baharın geldiğini düşündü, çiçeklenmeye başladı. Hayat ona
ne getirecek, hangi sahnede hangi role girecek bilemiyordu. Ama kendince çiçek
açma vaktinin geldiğini hissetti.
Büyük Karar: Bir Bahar Hamlesi
Hazırlığını
tamamladığını düşündü ve o gün geldi: Evet diyecekti.
Bir
dönüm noktasıydı bu. Kışının bittiğini düşünerek yeni bir başlangıca
"evet" dedi. Ancak yaptığı bu hamle, onu nereye götürecekti?
Yapılan bu hamle ile kader çizgisini
değiştirmeye çalışıyordu çünkü kışından asla memnun değildi. Etrafındaki her
şey onun olan, sebeplerinin karşılığı sonuçları …
Sonbahar ve Korkular: Kaçtığı Kışa Dönüş
Günler
geçti. Hayatını
paylaştığı o adamı tanıyamıyordu. Baktı ki bu baharında tadı yoktu…
Yaz geçti… Sonbaharla birlikte kaçtığı kış yeniden yüzünü gösterdi. Oysa
Ayşe kaçtığını sanıyordu. Oysa kış sadece beklemişti.
Ve
evet… O kış geldi.
Ayşe hiç yabancılık çekmedi. Çünkü bu tanıdığı bir kıştı — sadece daha sertti.
Kaçış,
aslında sadece kışın gölgesini büyütmüştü. Ama Ayşe şunu fark etti: Ne
mutlu ki, bu fark ediş bir sonraki bahara değil, şimdiye denk geldi.
Az
kayıpla, ama büyük bir farkındalıkla.
Her Çiçek Meyve Vermez
“Gelen
her bahar çiçek açtırır ama meyve vermeyebilir…
Açan
çiçek, meyve verecekse anlamlıdır; yoksa sadece kokusunu kısa bir süre etrafa
saçmış olur…”
Ayşe
için çiçek açmak, sadece süs değil anlam arayışıdır.
Bu
hikâye, herkesin hayatında “bahar” gibi görünen ama sonu “kış”a çıkan yolları
yeniden düşünmek için bir davettir.
Yorumlar
Yorum Gönder