Ayşe’nin Baharı: Her Çiçek Bir Hazırlık
Bahar
aylarında, meyve ağaçlarında açan her çiçek bir meyvenin ön hazırlığıdır
aslında.
Olması
gerektiği gibi…
Ayşe
de kendi hayatında baharın geldiğini düşündü, çiçeklenmeye başladı. Hayat ona
ne getirecek, hangi sahnede hangi role girecek bilemiyordu. Ama kendince çiçek
açma vaktinin geldiğini hissetti.
Büyük Karar: Bir Bahar Hamlesi
Hazırlığını
tamamladığını düşündü ve o gün geldi: Evet diyecekti.
Bir
dönüm noktasıydı bu. Kışının bittiğini düşünerek yeni bir başlangıca
"evet" dedi. Ancak yaptığı bu hamle, onu nereye götürecekti?
Yapılan bu hamle ile kader çizgisini
değiştirmeye çalışıyordu çünkü kışından asla memnun değildi. Etrafındaki her
şey onun olan, sebeplerinin karşılığı sonuçları …
Sonbahar ve Korkular: Kaçtığı Kışa Dönüş
Günler
geçti. Hayatını
paylaştığı o adamı tanıyamıyordu. Baktı ki bu baharında tadı yoktu…
Yaz geçti… Sonbaharla birlikte kaçtığı kış yeniden yüzünü gösterdi. Oysa
Ayşe kaçtığını sanıyordu. Oysa kış sadece beklemişti.
Ve
evet… O kış geldi.
Ayşe hiç yabancılık çekmedi. Çünkü bu tanıdığı bir kıştı — sadece daha sertti.
Kaçış,
aslında sadece kışın gölgesini büyütmüştü. Ama Ayşe şunu fark etti: Ne
mutlu ki, bu fark ediş bir sonraki bahara değil, şimdiye denk geldi.
Az
kayıpla, ama büyük bir farkındalıkla.
Her Çiçek Meyve Vermez
“Gelen
her bahar çiçek açtırır ama meyve vermeyebilir…
Açan
çiçek, meyve verecekse anlamlıdır; yoksa sadece kokusunu kısa bir süre etrafa
saçmış olur…”
Ayşe
için çiçek açmak, sadece süs değil anlam arayışıdır.
Bu
hikâye, herkesin hayatında “bahar” gibi görünen ama sonu “kış”a çıkan yolları
yeniden düşünmek için bir davettir.
İnsan problemini gôrmezden geldiğinde o kış hiç bitmiyor. Sadece insan anlık hazlarla bahar geldiğini zannedip kendini oyalıyor. Oysa toplamda hep kış var. Elinize sağlık
YanıtlaSilProblemden kaça kaça mı ilerlenir?
YanıtlaSilYoksa çöze çöze mi?
Kaça kaça ilerlemekle çöze çöze ilerlemenin farkı nedir?
Kışa çıkan yolda neler yapıyoruz?
Yaza çıkan yolda neler yapıyoruz?
İnsan hep baharı arar hayatında. O enerjik hayat dolu kıpır kıpır olan baharı. O bahar gelir murlaka ama gelir geçer. Eninde sonunda insan kışı yaşar. Mesele o kışa ne kadar hazırlıklıyız.
YanıtlaSilNe güzel bir davet ne düşündürücü bir yazı. Ve ümit verici. Çünkü yaşam varsa hala ümit var.. elinize sağlık
YanıtlaSil"Açan çiçek, meyve verecekse anlamlıdır; yoksa sadece kokusunu kısa bir süre etrafa saçmış olur…”
YanıtlaSilPeki, bizim baharlarımız sadece bir süreliğine kokusunu yayan çiçeklerle mi yoksa meyvelerle mi dolu?
Kışlarımız peki? Kaçtıp gölgelerini büyüttüklerimiz mi? Yoksa soğuya, engellere karşı doğru tepkileri verip yaz için kendimizi hazırladıklarımız mı?
İşte insan ne ekerse onu biçiyor...
Etraftaki herşey insanın kendi oluşturduğu sebeplerin sonuçları dediğimizde çok çetin bir kış ve gelmeyen baharlar... :(
YanıtlaSilİnsan baharını kışta...kışını baharda tasarlıyor sanırım. Açan çiçeklerin meyve vermesi için kendimizi tanımaya daha iyi versiyonumuzu bulmaya ihtiyacımız var...
YanıtlaSilYoksa hikayedeki gibi açan çiçekler süsten ve kısa bir süre hoş kokudan başka bir işe yaramaz....
Umarım anlam oluşturan meyve veren dönüşümlerimiz olur🥰
Problem mevsimlerle bu kadar mı güzel anlatılır...
YanıtlaSilhayatın baharı olduğu gibi kışları da vardır... mesele ne kış ne de bahar... mesele hepsinde de toplamda mutlu musun? baharların, kışların sana bir şeyler öğretti mi? işte o zaman hiçbir bahar hiçbir kış bir diğeriyle aynı olmaz... o zaman insan acıyı da merakla bekleyebilir hale gelir...
YanıtlaSilHer çiçek meyve vermez. Asıl anlamlı olan ise meyve verebilen çiçektir. Belki de çok çiçek açıp az meyve vermek yerine az da olsa meyve verebilecek çiçeklere odaklanmak daha sağlıklı olur
YanıtlaSilİnsan probleminden göz çektiğinde o çetin kışlar hiç bitmiyor. Hayata doğru tepkiler verip yarınlarda çiçek vermek nasip olsun...
YanıtlaSil