KAÇAN KOVALANIR MI?

Kim kimin peşinden koşar?

Bir insan bir insanın peşinden neden koşar?

Kaçan gerçekten kovalanır mı?

Hangi durumlarda kovalanır?

Yeryüzü kurulduğundan beri insan insan ile sınandı.

Kimi sevdi sevdiğini aldı, kimi çok sevdi sevdiğini alamadı. 

Peki, insan neye göre sever?

Neye göre birini seçer?

Neye göre o birinden vazgeçemez ya da vazgeçer?

Konu güzellik midir?

Yakışıklılık mıdır?

Güç müdür?

Gülüş müdür?

Birinin vazgeçemediği, öbürünün neden ilgisini çekmez?

İlişkilerdeki dengelerin aslında ve esasında ne var?

Beni neden kimse şimdiye kadar sımsıkı sevmedi?

Benim her elimi attığım neden gitti?

“Güzel” olunca, işler yolunda gider mi?

Güzelliğim solduğunda da sevdiğim yanımda kalır mı?

“Yakışıklı” olunca, “zengin” olunca işler yolunda gider mi? 

Yakışıklılık gittiğinde, zenginlik puf diye söndüğünde de sevdiğim yanımda kalır mı?

“Çekip gitsem peşimden gelen olur mu?”

Bir kadın ne ister ilişkide?

Bir erkek ne ister ilişkide?

Bir insan ne ister ilişkide?

Neyin peşinden koşar?

İkili ilişkilerde bir yerde hata yapıyoruz ancak nerede?

Bu sorular milyonlarca kadının ve milyonlarca erkeğin sorusu.

Oysa, gerçek şu ki, insanoğlu hiç kimsenin peşinden koşmaz. İhtiyacının peşinden koşar. 

İsimler değişir, ancak bu gerçek değişmez. Kimi faydayı ihtiyaç olarak belirlemiştir. Kimi hazzı, keyfi ihtiyaç olarak belirlemiştir. Bir erkek de bir kadın da kendinde olmayan eksiği tamamlamak ister. 

O halde nedir o eksik?

İhtiyaç nedir?

Eksiği, ihtiyacı bulmak da yetmez. Bende o ihtiyacın karşılığı olan çekicilik var mı?

Var mı bende o albeni?

Nedir ki o albeni? 

Güzellik midir?

Yakışıklılık mıdır? 

Modayı bilmek midir?

Kültürlü ve kariyerli olmak mıdır?

Satın alma gücünün olması mıdır yoksa?

Ben bir ilişkide karşımdakine ne veriyorum?

Fayda verenlerden miyim?

Acaba keyif de verebiliyor muyum?

Bulunduğum yerdeki değerimi veya önemimi belirleyen sebepler nedir? 

Mutlaka bir sebep olmalı çünkü yeryüzündeki  ilişkilerin temelinde  alışveriş var. Bir takas var. Vermeden alınmaz. Bir şeyler verebiliyor olmak gerekir. 

Albeni, ihtiyaca karşılık bir şeyler vermektir. O halde albeni nasıl oluşturulur?"Yüzü güzele doyulur ama huyu güzele doyulmaz” derler. Güzel diye yüzüne bakarsın, altından kaba biri çıkar. Yakışıklı diye kanın ısınır bakarsın, altından kibir çıkar.

Bazen sıcacık bir gülüş, 

Bazen akıllı mantıklı bir duruş, 

Bazen neşeli olmak, 

Bazen güç ve güven vermek ilişkiyi başlatır.

Peki sonrası? Sonrasında bu yol nasıl yürünür? İlişkinin uzun ve sağlam olabilmesi, kalıcı olabilmesinin koşulları nedir? Kaçtığımda da peşim sıra nasıl gelinir?

Her insan tercih edilen olmak ister. 

Her insan sevmekten ziyade sevilmek ister. Her insan gittiğinde peşinden koşulsun ister. Çünkü insan beğenilmek ve kabul görmek ihtiyacı ile doğmuştur. 
Peki bizler ne kadar o ihtiyacı karşılayabiliyoruz?
Şimdi tam da şapkamızı karşımıza alıp bakmak zamanı.
Neden?
Çünkü ben kimsem, bana gelen de ona uygun olacak. Ne istiyorsam, onu verebilen bana yaklaşabilecek. İnsan İstanbul’dayken İzmir’de olanla karşılaşabilir mi? Tabiiki karşılaşamaz. Herkes bulunduğu yerdeki insanla birlikte olur. 
O zaman mesele şu!
Karşımdaki değil problem. 
Problem ben ne istiyorum???