AKAN SU OLMAK 

İlk duyduğum zaman "nasıl? " Dedim, İnsan su gibi nasıl aksın ki? 

İnsan hayatını nasıl su gibi akar hale getirebilir ki? 

Ne demek ki akan su olmak?

Suyu anlamaya çalıştığımda; Bir damla suyu fark ettim ipte asılı. 

O bir su damlasının damlaya damlaya birikmesi,

O bir su damlasının düştüğü yeri aşındırması, 

O bir su damlasının akmak için kendine yol bulması,

O bir su damlasından insanın varoluş öyküsü,

O bir su damlasını ağzında taşıyan  karıncanın güzelliği,

O bir su damlasının insana, bitkiye ve canlıya hayat vermesi, can suyu olması. 

O bir su damlasının bir yerde bir süre de olsa asılı kalabiliyor olması. 

Hayatın sırrının o su damlasında saklı olması. 

Yeryüzünde suyun ihtiyaç duymadığı hiçbir canlı yok. 

O sebeple ,

Suyun  ilişkilenmediği, ziyaret etmediği bir yer olmadığı gelebiliyor akıllara. 

İnsan da bir damla su misali  girdiği ortamı  yeşertebiliyor. 

Veya tam zıttı, susuz kalmış toprak gibi orayı kurutabiliyor, çatlatıp birbirinden koparabiliyor. 

İnsanın komşusu hasta iken ona bir kâse çorba götürmesi, aslında bir damla su. 

Farkında olmadan insanın yaptığı iyi davranışlar, damla damla suyun birikip ırmak olması, göl olması gibi, birikip deniz olması, akarsu olması, okyanus olması ve Saroz Körfezinin kendini temizler hale gelmesi gibi birşey. 

Hareket insanın su gibi temizlenmesine yardımcı olur. 

Aslında su ne kadar hareketli! 

Her yerde ama farklı yerlerde. 

Hareket halinde olduğu için sürekli kendini temiz tutabiliyor ama temiz tutmak için çok yollardan geçiyor.

İnsan ancak hareketli olduğunda zihnindeki düşünce kirliliğini temizleyebilir. Sürekli ürettiğinde, çalıştığında, bir şeyler yaptığında ve kendini geliştirdiğinde.

Çünkü durağan insan belli bir süre sonra zihninde kurmaya, bir şeylere takılmaya başlar. Bu da onu her şeyden şikayet eder hale getirir ve  mutsuzlaştırır.

Hareket eden insanda diğer insanlarla iletişim ve ilişkilenme başlar. 

Su da aynı öyledir. Damla damla yağmur yağar ve hepsi birleşir. İnsan da hareket ettiğinde temizlenir ve diğer insanlarla birleşmeye başlar.

Şu an fark ettim suyun ne kadar güzel bir özelliği olduğunu. Uyumlu gerçekten.  Çok güzel bir karakter suyun uyumu. 

Yağmur yağdığında bir damla suyun ipin üstünde bir süre de olsa asılı kalabilmesi. O damla ipin üstüne düşmüş ve düştüğü yere, gittiği yere uyumlanmış. 

Su damlası ipte geçici olarak kalabiliyor ama insanoğlu bir yere takıldığı zaman ömür boyu orada asılı kalabiliyor. Kopmakta bir şeyleri bırakmakta zorlanabiliyor. Sürekli aynı yerde sayabiliyor. 

Aynı olayda, aynı kişide, aynı yerde, aynı evde, aynı işte takılı kalabiliyor. Aynı pilli arabaların bir köşeye çarptıktan sonra bir türlü kendisini kurtarmayıp sürekli aynı köşeye vurması gibi. 

Yer altında hareket eden sular, karşılaştıkları maddeleri eriterek kendilerine karakter katarlar.

Tat, koku minareli ve sayamadığım bir çok özellik. Yol aldığı, geçtiği yerlerde kendine iyi gelecek tatları, kokuları alarak zenginleşirler. 

İnsan da yeni girdiği ortamlarda,

• İş yeri, 
• Okul hayatı,
• Ailesi, 

çevresinden, kendisine fayda veren iyi gelen şeyleri alıp ona uyumlandığında aynı su gibi olumlu değişim gösterir. Zenginleşerek yol alır hayatta.  Evliliklerde de bunu çok rahatlıkla gözlemleyebiliriz. O ev mutlu bir yuvaya dönüşür böylece. 

Su damlasının bir yönü var. 

O sebeple esnek ve hedefine varabilmek için çok net. Böylece karşısına çıkan engeller onu hedefinden uzaklaştıramıyor. 

Aynı su damlası gibi insanoğlu da bu hayatta yönünü belirliyor. Farkında olmadan andaki seçimleriyle yapıyor bunu. 

Andaki seçimleri insana yön kazandırıyor veya maalesef kaybettiriyor. 

Seçimlerini ise  ihtiyaç yada isteklerine göre yapıyor. 

İhtiyacını bulan kazanıyor. Bulamayan, istekleriyle yön veriyor hayatına ve farkında olmadan, hem de kazandığını zannederken kaybediyor.

O su damlası akması gereken yönü biliyor.

Peki insanoğlu akması gereken, gerçekte kendisini dününe göre iyi yapacak olan yönü bulabiliyor mu? 

Doğru olan yönüne su damlası gibi uyumlanabiliyor mu?