KENDİME KARŞI CESUR MUYUM?

İlişkide insanların ne kadar farkındayım?

Kimlerle ilişkideyim?

Kimlerle bağım var? 

Kimler ihtiyacımı görüyor? Kimlerin ihtiyacını görüyorum?

Hiç düşündük mü?

Ailem, arkadaşlarım, akrabalarım ve iş arkadaşlarımın haricinde

Kimler hayatımda var? 

Apartmanın merdivenini yıkayan görevliye karşı merhametli miyim?

O çöp akmasına rağmen, temizlenen yerlerden damlata damlata geçirmem hangi merhamete sığar?

Çöpü tenekeye atarken yere düşenleri göz ardı etmek ne kadar fedakarlık olur?

O çöpü boşaltan bir görevli var ve acaba ben, görmediğim insana ne kadar hürmetliyim?

Yolda yürürken selam verenlere, samimi bir selam verebiliyor muyum?

Markette almaktan vazgeçtiğim eşyayı yerine mi bırakıyorum? 

Arkamdan reyon düzelten çalışana ne kadar tebessümlüyüm?

Tanımadığım insana karşı ne kadar sınırım var?

Otobüste ihtiyacı olana yer vermeyene karşı ne kadar cabbar davranabiliyorum?

Parkta tanımamama rağmen elimdeki yiyeceği verecek cömertliğe sahip miyim?

Kapımın önüne park eden araba sahibine karşı sabrım var mı?

Tanıdıklara davranmak gibi değildir, tanımadığa davranmak..

Sevdiğine sabretmek kolay!

Hoşgörülü olmak kolay!

Cömert olmak kolay!

Tanımadığımı hoş göre biliyor muyum?

Tanımadığıma sabrede biliyor muyum?

Çıkarım olmadığı o insana karşı cömert olabiliyor muyum?

İşte kalite burada belli olur!

Kendime karşı cesur muyum?

Kendime bakabilecek cesaretim var mı?

Olan bir kuralı, kimse yokken ihlal ettim de

Onun gereği olan yaptırımı yapmaya cesaret göstere biliyor muyum?

"O sözde öyle söylenmez" dediğim, oluyor mu? 

Kendimi eleştirebiliyor muyum?

Ne kadar kendime karşı dürüsttüm?

Hatamı düzeltmeye çabam var mı?

Herkesin övdüğü yerde, küçülmeye gücüm var mı?

Eksiklerimle karşı karşıya kaldığımda tebessümlü müyüm?

Yoksa göz mü çekiyorum?

O yapıyormuş gibi gözükmeye çalıştığım anlarda, içim rahat mı?

İsteklerimi ihtiyaçmış gibi göstererek kendimi kandırıyor muyum?

"Tükettiğim ne var"  derken veya o köşe başında toplanmış iş arkadaşlarımla dedikodu yaparken denetleme sistemim nerde?

Söz verip sırf canım istemediği için, arayıp bahane uydurup kapattığımda dürüstlüğüm nerde?

Birileri varken düzenleyip, birileri yokken dağıtmam hangi disipline giriyor?

Evde kendimiz o kadar ses çıkartırken, komşudan gelen ilk sesten sebep onları uyarma gereği hissetmem hangi hoşgörüye giriyor?

Arkadaşım laf söyledi diye içimde tutup, bir sonraki görüşmede ona bunları eksiksiz söylüyor olmam hangi anlayışa giriyor?

O yaptı bende yaparım! 

Neyi? Doğruyu mu? Yanlışı mı? Ben neyi modelliyorum?

Hayatta hedefim var mı? 

Hedefime ulaşma mücadelem var mı? Çabalıyor muyum?

Öz disiplinim var mı? 

Kendime karşı cesur muyum? 

Yoksa cesaretim karşı tarafa mı yetiyor? 

Kendimi ne kadar zorluyorum? 

Birilerinin illa beni iteklemesi mi gerekiyor? 

Hayatta ulaşmak istediğim yerde miyim? 

Ne kadar kendime karşı merhametliyim?

Şuan neredeyim?

Ulaşmak istediğim yerde miyim?

Ulaşmak istediğim yer neresi?

Kim olduğumun ve ne istediğimin farkında mıyım?

Amacım ne?

Amacıma ulaşacak cesareti gösterebiliyor muyum? 

Korkmama rağmen ne kadar elimi taşın altına koyup, adım atabiliyorum? 

Bu hayatta bu kadar şey varken,

Bu kadar sürecin bir varış noktası da olsa gerek!

Yeter ki o sebeplerden keyif al!

Yeter ki dönüşmek isteyen ol…

Yeter ki kendini bil...