GiDİŞ YOLU

Doktorun odasında biraz önce duyduklarından daha çok canını yakan bir şey vardı. Bugüne kadar teselli etmeye çalıştığı arkadaşlarını hatırladı. ‘’Herkesin başına gelebilir’’ dediği şey onun da başına gelmişti. Bir taraftan bakıldığında kısa çöpü çekmek gibi bir şeydi. Diğer taraftan eve gidiş yolu boyunca içini daraltan şey duydukları değildi. Kendisinin başına gelebileceğine tam anlamıyla inanmadığını anlaması kalbini daha çok sızlatıyordu. Samimiyetsizliğine içerliyordu.  Çevresindekiler, hastalığına üzüldüğünü zannedip onun da zamanında başkalarına yaptığı gibi moral vermeye çalışıyorlardı.

-         Canım ya kurma öyle hemen kafanda, daha tanı konmadı. 

-         Olsa bile erken teşhis edilmiş olması çok iyi.

-         Bekle bakalım kızım.

-         Herkesin başına gelebilir...

Bilmiyorlardı... 

Onun neyle yüzleştiğini bilmiyorlardı. Niyetlerinin iyi olduğunu bildiği için kızamıyordu  onlara.

Bir dolu test ve doktor görüşmeleri ile geçen 2-3 günün sonunda yorgun hissediyordu.  Kocaman makinelerin olduğu soğuk odalar. Ne eşi, ne çocuğu ne annesi, arkadaşları... Hastane gömleği ile tek başına yürüdüğü radyoloji koridorları...

Rabbimiz Bize de Pay Ver

Son zamanlarda duası buydu; dünyanın gözü önünde yaşananlardan kendisine pay istemişti. Onu herkesten çok düşünense duasına icabet etmişti. Aklına geldikçe kara bulutlar dağıtan rüzgar gibi içini ferahlatıyordu bu durum. Bundan güzel teselli mi olur? Dışarda anlatması zordu ama bu durum onun her aklına geldiğinde tebessüm etmesine yetiyordu. 

İnsanın başına gelen her şey bir sınavsa ve doğru cevabı vermesi bekleniyorsa o zaman yaşanan olayın önemi yok demektir.

Hasta olsa da olmasa da verdiği tepki sınavının sonucunu belirleyecek. Aynı, okulda "sorunun cevabını verememişsin ama gidiş yolun doğru olduğu için puan verdim’’ diyen öğretmenlerimiz gibi.

Mesele yolda neler yaptığım, neyi tercih ettiğim ya da gönlümün rızası ile neye razı olduğum. 

Pay istediğinin ne olduğunu bilmek ve başkasının acısı hafiflesin diye acı çekmeye razı olmak her yüreğin kaldıracağı bir yük değildir.

''Gidiş yolundan puan veren öğretmenlerime selam olsun.'' Bunun bu kadar önemli olduğunu anlamam uzun sürdü hakkınızı helal edin. Sahip olduklarıma da olmadıklarıma da, verdiğine şükür vermediğine iki kat daha şükür... 

"Bir Bilsen... Bir sen, Bir Bilsen, Birkaç günün, Bir gündüzün hatta, Hayatındaki her şey için.... Yeterince yeterli olabileceğini..." 

 Yahya Hamurcu