KIYAMADIM...
İnsan Neye
Kıyamaz?
Sevdiklerine
mi yoksa kendine mi?
Nalan hamile
olduğunu söyleyince eşi çok sevinmişti ama Nalan’ın tarafında işler hiç de öyle
değildi. Çocuk büyütmek öyle gardırobunu renklerine göre dizmek, kıyafetlerini
kombinlemek, her gün evden jilet gibi çıkmak değildi. O kadar kolay olamazdı.
Hayatına yeni
kaygılar eklenmişti. ‘’Çocuğumuz olsun onu çok güzel yetiştireceğim. Mutlu
etmek için her şeyi yapacağım. Bizler çocukken çok yokluk gördük. Benim isteklerim
olmadı; hep arkadaşlarımın oyuncaklarına özenirdim, hayaller kurardım. O yüzden
ben çocuğum için elimden geleni yapacağım.’’ diyordu.
Çocukları
olduğunda tam da dediği gibi oldu. Üstüne titremeler bebeklikten başladı.
Prensesler gibi yetişecekti. Önce partilerle başladı; davetler,
kutlamalar…Derken Alin 2 yaşına geldi.
Her istediğini
almıştı ama mutlu edemiyordu. Bir sürü oyuncağı içinde oturup ağlıyor, dışarı
çıktıklarında gördüğü her şeyi ağlayarak istiyordu. Nalan’da çocuğu yeter ki
sakinleşsin diye her istediğini alıyordu ama ters giden bir şeyler vardı.
Alınan her oyuncakla İki dakika oynuyor sonra fırlatıyordu. Artık başka bir
formül bulmalıydı. Onu mutlu etmeye çalıştıkça daha da mutsuz olduğunu ve
dişlerini sıkmaya başladığını fark etti.
Böyle hayal
etmemişti halbuki…
Mutlu bir
çocuğu olsun istiyordu.
Nerede hata
yapmıştı?
- Mutlu olmak bir eşya, bir oyuncak ya da her isteği karşılamak mıydı?
- Sahip olduklarının miktarı mıydı önemli olan yoksa ne kadar temas ettiği mi?
- Çocuğu hayata göre nasıl hazırlaması gerekiyordu?
Sıkılmasın
dedikçe daha da çok sıkılmasına…
Ağlamasın diye
yaptıkları daha da çok ağlamasına sebep oluyordu…
Kim çocuğu mutsuz olsun ister ki?
Her an her istediği yerine getirilen,
Bir dediği iki edilmeyen,
Yediği önünde yemediği arkasında olan çocuklar ne yazık ki karşılaştıkları en ufak
stresle bile başa çıkamaz hale geliyorlar. Sonuç ise mutlak bir
tatminsizlik.
Sonsuz bir tüketimle şekillendirdiğimiz, üretim enerjisi kalmayan çocuklara dönüşüyorlar. Oysa ebeveynleri olarak tek yapmamız gereken; onlara değil onlarla beraber hayata bakmaktı... Onları kendimize göre değil dış dünyada karşılaşacakları zorluklara göre hazırlamak varken, kıyamadıklarımız yıllar geçtikçe yetişmek yerine büyüyorlar...
Deneyimsel Tasarım Öğretisi Nedir?
“İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi; Aynadaki kişi… Tek başına neler yapabileceğini keşfet! ”
Yahya Hamurcu
İnsan dengeyi şaşırınca Kıyamadıkları tarafından kıyılmak bir yana , bir de beceriksiz ve mutsuz nesile sebep oluyor
YanıtlaSilinsan gercegi degilde cogunlugun yaptigini yapinca, kiyaslar da gercekten uzak oluyor... Cocuklar canli canli ilgi isterler, plastik bir oyuncak yerine.... Ebeveyn olmak, cocuk yetistirmek bu dunyaya guzel bir eser kazandirmaktir...Bu kadar tuketimin oldugu bir dunyada cocuk yetistiren tum ebeveynlere Allah Kolaylik versin... Tesekkur ederiz hatirlatici yazilariniz icin...
YanıtlaSilİnsan Neye Kıyamaz?
YanıtlaSilSevdiklerine mi yoksa kendine mi?
Çok güncel ve çoğu ailenin büyük sorunu haline gelen konunun özeti olan bir yazı olmuş .Maalesef ebeveynler çocukları ile kaliteli zaman geçirerek onlarla paylaşımlarda bulunmuyor çünkü kendilerinde teknolojiye yenik düşüyor ve telafisi olmayan mutsuz nesillerin oluşumuna sebep oluyor :(
YanıtlaSilİnsan mutlu etmeye çalıştıkça; kendi mutsuzluğu ve karşısındakinin mutsuzluğunu hazırlıyor ne acı…
YanıtlaSilNe kadar anlamlı bir cümle ile bitirmişsiniz ,oturup bunu düşünsek bile yeter belki hatalarımızı anlamaya
YanıtlaSilCaba sarfedılmeden ve kolaylıkla emek vermeden önümüze sunululan tum nimetlere olması gereken sukur ve kıymeti vermiyoruz bizlerde.Bu durumu hıc aklımızdan cıkarmdan gerek evlatlarımızla gerekse kendi yaşamımıza devam edebiliriz ınsallah..
YanıtlaSilEmeğinize kaleminize sağlık çok güzel bir yazı olmuş.
YanıtlaSilİnsana farkedemediklerini farkettirici akıcı , öğretici.
Teşekkürler 🙏🏼 👏🏻
Çocuklarımız sıkılmasın, mutlu olsunlar, özgüvenli yetişsin dedikçe daha çok mutsuz, beceriksiz , sıkılır hale getirdik. Bir yerlerden başlamalı. Nasıl yapmalı, tam tersine mi gitmeli, imkanları mı kısmalı, hayırları mı arttırmalı. Kıymalı mıyız? Farkındalıklarımız çok iyi oldu da , uygulamalarımız da iyi olur inşALLAH... Elinize yüreğinize sağlık.
YanıtlaSilHayatta sadece ama sadece bir şeyi geri alıp düzeltme şansın var diye bana bir fırsat verilse kesinlikle çocuklarımı kıyarak yetiştirmek isterdim. Çocuklarını büyütürken bu ilme sahip olarak doğru büyütenlere ne mutlu ne büyük bir karda olduğunuzu bir bilseniz.
YanıtlaSilMiktarı arttırdıkça etkisinin artacağını sanma yanılgımız 🥹
YanıtlaSilVererek, rahatlatarak, mutlu etmeye çalışarak bir insanı yetiştiremeyeceğimizi anlayınca işler kolaylaşıyor.
YanıtlaSilEllerinize sağlık
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı, bilinç açıcı... Doğru bildiğimiz yanlışlar ele alınmış, emeğinize sağlık 👏
YanıtlaSilYazılanlarda kendimi buldum maalesef hiç böyle düşünmemiştim :(
YanıtlaSilDoğru bilip yanlış davranışlarınıza biri de çocuğa her şeyi hazır vermek yani sürekli yorulmasın deyip balık tutup vermek. Oysa çocuğun ihtiyacı hazır balık değil, balık tutmayı öğrenmektir. İşte o zaman yetişir, mutlu olur.
YanıtlaSilBedel alan yük olan tüketim odaklı mutsuz bireyler...
YanıtlaSilKıyamadığımızı zannettiğimiz her yerde geçerli. Ne acı farkında olmadan zarar vermek. Elinize emeğinize sağlık
YanıtlaSilKeşke iliskilerimizde de bunu daha önceden anlayabilseydik. Kıyamadığımıza kıyıyorlar
YanıtlaSilEllerinize sağlık
YanıtlaSilinsan kendine mi kıyamaz ??yada birilerine kıymak zorundamıdır?
YanıtlaSilAslında iyi niyetimizden dolayı evlatlara kıyamıyoruz. Ama aslında en büyük kıyım onun imkanlarını arttırmak oluyor. Buda onu nankörlüğe itiyor. RABBim doğru stratejileri uygulamamızı nasip etsin
YanıtlaSilBenim kıyamadığıma hayat kıyma makinasına çeviriyor maalesef
YanıtlaSilİnsan aldıkça doyumsuz ve nankör haline geliyor ne yazık ki.
YanıtlaSilBu yazıyı yazanın kendi çoçuğuyla ilişkisini merak ediyorum. Evet kıyamadıklarınız kıyar bu yatayın gerçeği. Ama nasıhat edıp nasihatı hayatına uygulayanları yok denecek kadar az gördüm. Keşke okuduklarımızı dinlediklerimizi hayatımıza uygulayabilsek.Ben yaşadıklarımdan ders alarak doğru yanlişla ilerlemek daha doğru geliyor . Acızana benim fikrim görüşüm yaşadıklarım 😔
YanıtlaSil