ATEŞDEN BİR ÇEMBER
Ateşten bir çemberin içinden geçiyoruz...
Elbet yanacağız...
Ama ateş de temizlemez mi toprağı?
Su ile temizlenmeyi isterdik elbet.
Gücümüz yetmedi belki..
Ama temizlenmekse vaad.
Ateşe de razıyız bu dünyada.
Kim bilir belki küllerimizden yeni bir kul inşa ederiz.
Kulluğu öğrenmek de ateşten bir çember değil mi zaten?
Belki ahirimiz evvelimizden daha hayırlı olur böylece.
Zaten ahiri kurtarırsak,
Evveli bağışlar O!
O’nun rızası mı istediğimiz?
Yoksa cennetten mülk sahibi olmak mı?
Cennet arzusu cennetten kovulma sebebi olmadı mı?
Bir yere ait olma isteği ile ne çok hata yaptık! Ait olduğumuzu inkar etmek de dahil!
Sahip olan sahipliğinden ne kaybeder, ait olan sahip olanı inkar ettiğinde?
Sonuçta her ruh; sahibini arar...
Sahibini bulamayan her ruh,
Ateşten bir gömlek kuşanır.
Dönen...
Döndükçe eskiyen, eskidikçe, yorulan bu dünyada!
Deneyimsel Tasarım Öğretisi Nedir?
Yorumlar
Yorum Gönder