KİM BULDU?
Uzun zamandır zihnimde kim buldu ile biten sorular yankılanıyor.
Yağmur yağarken, hava kapalıyken uyanıp sabahın köründe işe gitmeyi kim buldu?
Okula sabah gitmeyi kim buldu?
Erken uyanıp yatağı toplamayı kim buldu? Nasıl olsa akşam yine yatmayacak mıyız?
Bu telefonu kim buldu? Konuşmak istemediğim insanlarla konuşmak istemiyorum.
Hiç hareket etmek istemiyorum. Hareketi kim buldu? Hangi hareketi buldu?
Annemin “Az hareket et, kalk fırından pide al.” sesiyle düşüncelerim bölündü.
Ramazanda pide yemeyi kim buldu mesela? “Anahtarını almayı unutma” diye yine böldü düşüncelerimi annem.
Kapının anahtarını kim buldu? Ben bulamıyorum bir türlü. Bu aralar da tüm aksilikler beni buldu!
Depodaki eşyaları temizlerken bulduğum günlüğümde karşıma çıkan, gençliğimde yazdığım ve şu an okuduğum her cümle şaşkınlığımı biraz daha arttırıyordu.
Hayal meyal hatırlıyorum o zamanları ama bu kadar her şeyden şikayet eden, dış dünyaya bu kadar tepkili olduğumu hatırlamıyordum.
Annem her şeyimi yapıyordu. “Ben yaşayamadım, çocuğum yaşasın” düşüncesiyle saçını süpürge ediyordu. Ben de aynı mantıkta yaklaşmıyordum çocuk halimle. Annem yapmak zorundaymış gibi düşünüyordum. Memnun olmadığım en ufak noktada kadıncağızı ne hale getiriyordum. O hallerimi hatırladıkça ne zalimmişim diyorum. Annem beni yaşatmak isterken kendi eliyle o zaman küçük bir canavara sebep olmuştu.
Yediğim önümde yemediğim arkamda oldukça yaptığı hiç bir şeyi beğenmeyen bir tip olmuştum. Her şeyinden şikayet ediyor, en ufak hatasında bağırıp çağırıyordum.
Şimdi o zamanları düşününce anneme de kızıyorum. Keşke biraz daha emek harcamama izin verseydi. Beni hem ona bağımlı hale getirmiş hem ona karşı saygısızlığıma sebep olmuştu.
Halbuki büyüklerimiz derdi ya insan emeğini sever diye. Annem hiç benim emek harcamama izin vermemişti.
Annemim emeklerine benim nankörlüğüm ve buna rağmen memnuniyetsizliğime şikayetlerime katlanması …
Benim ise bedel alan olmam ama buna rağmen sanki ben bedel ödüyormuş gibi söylenmem…
Anneme bunu yaptıran ben yaşamadım çocuğum yaşasın düşüncesi olsa gerek. Sahi ben yaşamadım çocuğum yaşasın düşüncesini kim buldu?
“İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi; Aynadaki kişi… Tek başına neler yapabileceğini keşfet! ”
Yahya Hamurcu
Yorumlar
Yorum Gönder