BİR FİNCAN KAHVENİN KIRK YIL DENEYİMİ

“Türk kahvesiyle espresso yapabilen üstün bir yeteneksin” demişti İlknur kardeşine gülerek. “Nasıl oluyor anlamıyorum, yüz kere yapmana rağmen nasıl tutturamıyorsun şu kahveyi?”

Selin kahvesini höpürdeterek cevaplamıştı “beğenmiyorsan içme ablacım, silah zoruyla mı içiriyorum?” Sonra tek yudumda bitirdi kahvesini. “Valla ellerime sağlık, herkes beceremez bunu, türk kahvesiyle espresso yapmışım kıymetimi bil.”

Komik bir espriydi bu iki kardeşin arasında. Selin ısrarla kahve yapmayı öğrenmiyor, İlknur da nedenini çözemediği bir şekilde her seferinde Selin’in acı kahvesini içiyordu. Ta ki esprinin tadı, Ta ki o kahve, sadece kardeşler arasında gülüp geçilen bir mesele olmaktan çıkıp, misafirlerin önüne gelene kadar.

Yıllar geçmişti, yirmi üç yaşında bir genç kızdı artık Selin ve yaptığı yemekler, ikramladığı içecekler, beğenilsin, insanları memnun etsin istiyordu. Sanki hayat birden bire ciddileşmişti ve daha önce esprisini yaptığı konular, artık onu beceriksiz hissettiriyordu. Peki ama defalarca kez yapmasına rağmen neydi Selin’in bazı şeyleri bir türlü öğrenememe sebebi?

“Düşünmüyorsun çünkü”

Bu cümlenin hayatını değiştiren bir cümle olacağını bilmiyordu ilk duyduğunda. Çok sevdiği bir üniversite hocasını ağırlarken kahve yapmak istemişti. Ve yine bol köpüksüz kahvesini ikram ederken sormuştu, “yüzlerce kez yapmama rağmen neden gelişemiyorum ben bu işte?” Elindeki kahve fincanını yanındaki sehpaya bırakırken cevap vermişti hocası, “düşünmüyorsun çünkü…”

Evet doğruydu, düşünmüyordu. Suya kahveyi atıp ocağa koyuyordu öylece. Her seferinde de ikram ettiği kişiye göre ya kendisiyle dalga geçerek ya da mahcubiyetini bahanelerle gidermeye çalışarak sunuyordu kahvesini. İyi ama, kahve yaparken ne düşünürdü ki insan?

“Neden yapamadığını… Neyi yanlış yaptığını… Olumsuz sonuç almasına rağmen neyi doğru yaptığını…” dedi hocası. “Kahveyi küçümsersin, ömür boyu güzel bir kahve ikram etmeyebilirsin ve bu senin için çok büyük bir kayıp değildir belki. Ama ‘öğrenememek’ senin davranış kalıbın olursa, işte o zaman üzüldüğün bu beceriksizlik kaçınılmaz olur. Hem de hayatının birçok konusunda…

İşte biz buna “deneyimselleştirme” diyoruz…

Bir şeyi kaç kere yaptığın değil, kaç kere düşünerek yaptığın önemli. Yaşantısını, yaptığı hataları ya da doğruları, deneyime çevirmeden, nasıl öğrenebilir ki insan? Nasıl dününe göre iyi olabilir? Her düşünmeden yaptığı işte aklına geliyordu artık Selin’in, hocasının bu öğüdü. “Hocama ikram ettiğim lezzetsiz kahvem… Üzücü bir anı ama ne güzel deneyimdi…” diye düşündü her andığında. Ve hocasının cümlesini tekrar ederek;
“İşte buna deneyimselleştirme diyoruz…”

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Nedir?

Başarı Psikolojisi Nedir?

İlişkilerde Ustalık Nedir? 

 Kim Kimdir? Semineri

“İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi; Aynadaki kişi… Tek başına neler yapabileceğini keşfet! ”

Yahya Hamurcu