Kimler
kırmadı ki kalbimizi?
Peki biz…
Kimlerin kalbini kırmadık?
Kimisini
isteyerek, kimisini istemeden…
Bazen farkında bile olmadan…
Peki, neden
kırar insan bir kalbi?
Annesi
evladına kıyamazken,
Bir eş bir eşe,
Bir dost bir dosta
Nasıl kıyar?
İnsan
gerçekten bile isteye mi kalp kırar?
Yoksa isteklerinin peşinden giderken mi farkında olmadan yapar bunu?
Çıkarlarımız
için mi kırarız?
Egolarımız yüzünden mi?
Yoksa sadece durup düşünmediğimiz için mi?
En
çok da bize yapılmasını istemediğimiz şeyi, en çok sevdiğimize yapmaz mıyız
bazen?
İsteklerimizi
kontrol edemediğimizde kırarız kalpleri.
Ve sonra… en çok da kendi kalbimiz kırılır.
Çünkü ne kadar “pişman değilim” desek de, o an içimizde bir şey sızlar.
Kıran da acı çeker, kırılan da.
Peki, kalp kırmamak için ne yapmamız gerekir?
İlk
adım: İsteklerimizi tanımak.
Çünkü insan ne istediğini bilmediğinde, kendini kontrol edemez.
Oysa kendini tanıyan biri, durması gereken yeri bilir.
Söylememesi gereken sözü tutabilir.
Susturması gereken egosunu tanır.
İsteklerini
kontrol edebilirsin.
İstek mekanizmanı tanıdığında...
Tanırsan
yönetebilirsin.
Tanımazsan sadece sürüklenirsin.
Bazen
düşünüyorum:
Benim bir “kullanma kılavuzum” olmalı.
Beni benden koruyacak bir rehber.
Öfkelendiğimde, kıskandığımda, kıracakken dur diyebileceğim bir pusula…
Var mı bizim bir “kendimizi kullanma kılavuzumuz”?
Yoksa
sadece deneyerek mi öğreniyoruz birbirimizi üzmemeyi?
Acıta acıta mı büyüyoruz?
Belki de
bu yüzden kalp kırmak, en çok kalbi yoran şey…
İnsan kendini bildiğinde nasıl mutlu ve başarılı olacağını öğrenir. Buna göre bir strateji üretir olmaya başlar
YanıtlaSilKalp kırmak kolay, farkına varmak zor.
YanıtlaSilO yüzden önce kendimize bakmalıyız.
İnsan, en çok sevdiğini kırar.
Çünkü en çok ona karşı savunmasızdır. Ellerinize sağlık 👏🏻
Deneme yanılma çok pahalı... Herseyin kullanma kılavuzu var, insanın olmaz mı?
YanıtlaSilİnsan karşıdakinin kalbini kırdığını sanır ama kırılanın kendi kalbi olduğunu sonradan öğrenir.
YanıtlaSilİnsan bilerek yada bilmeyerek kalp kırıyor ama bunun farkında olmuyor. Bunu bilmemiz gerekiyor
YanıtlaSilBu yazı da kalp kırmamanın detayının önemini göstermiş bize.
İnsanın kendisini kendisinden koruması, bunu da hayatı boyunca sürdürebilnesi, düşse de kalkabilnesi… Evet kesinlikle bir klavuza ihtiyacımız var.
YanıtlaSilİnsan o anda söyleyeyim de rahatlayayım dediği şeyin üzüntüsünü çok daha derinden yaşıyor. Kalp kırmak çok kolay ancak geri kazanması bir o kadar zor. Kor adan bir kez daha düşünmeli insan.
YanıtlaSilEvet kalp kırmak en çok kalbi yoran şey...insanın yanlış yapmak istemediğinde yaptığı bir yanlış çoğu zaman...oysa insan kusurlu bir canlı yeter ki tekrar etmesin...Tekrar edince çok yorucu bir silsileye dahil oluyor.. Kendini tanaımak cesarwt ister yürek ister... teşekkütler düşündürdğünüz için ;)
YanıtlaSilEvimizde her bir tencerenin ayrı bir kullanma klavuzu varken hiç insanın olmaz mı? Ancak kendimizi tanıdığımızda avantajlarımızı ,dezavantajlatımızı fark edebiliriz...
YanıtlaSilBir kalbi kırmak aslında kendi kalbini kırmak... Nasıl güzel bir noktaya dokunmuşsunuz. Kaleminize sağlık 🎈🎈
YanıtlaSil“Aslında kötü bi niyetim yoktu. Ben de kalbini kırmak istemedim ama bi anda oldu.” Ya iç sesimizle ya da cesaretimiz varsa kalbini kırdığımız kişiye insan bu itirafı yapar mı? Yapmışlığımız olmuştur… Demek ki böyle durumlarda bu davranışımın sebebinin isteklerimden olduğunun bilincinde olmak insanın zihnini rahatlatan bir bilgi… Daha da önemlisi bir insanın kalbini kıracak kadar yoğun bir isteğin kendi öykümde kendimi ne kadar çok kırdığım üzdüğüm bu kadar yoğun bir istekten kaynaklı olduğunu bilmek… problemim kaynağına ulaşınca insan çözüme de yaklaşıyor elhamdulillah 😌
YanıtlaSil"Var mı bizim bir “kendimizi kullanma kılavuzumuz”?" Gerçekten var mı? Bu hepimizin düşünmesi gereken birşey. Elinize sağlık
YanıtlaSilKalp kırıldığında heves de uzaklaşır insandan. İnsanların devam etmesi için bu hayatta isteklerini kırmak değil onları iyiye yönlendirmek gerekir. Bunun için önce biz iyi halde olmalıyız. Kalpler birleştiğinde daha güzel olur yapılan herşey.
YanıtlaSil